Relaxen

Relaxen

Als we terugkomen van de avondsafari is het altijd een ontspannen boel. We pakken een biertje, Richard stookt het kampvuur op en de kok is druk bezig met het avondeten. Na de lecture astronomy zien we ook meteen Scorpio en Southern Cross verschijnen.

Vanavond was mijn beurt weer als guide. "Marcel, which bird do you think that is?". Ik, al blij dat ik 'm in mijn verrekijjker zie EN ik heb een blik van herkenning: "that's typically a dove!" ... "Yes, but which one?". Daar blijken dus ook weer allerlei varianten in te zijn. Dit was dan de 'Namaqua dove'. Nou ja ...

we ontmoetten twee rhino's (white) tijdens de walk en meteen zagen we: mannetje, vrouwtje, maar ... met haar was iets raars aan de hand! opgezwollen geslachtsdeel, maar niet 'in heat': de man liep wel achter haar aan, maar was niet opgewonden. Het leek meer op een aandoening. Tja, zo kijken we nu dan naar de dieren.

Aandachtig om dichterbij te komen, maar iemand tikte met zijn metalen waterfles tegen een camera en zo'n metalen geluid is een no-no in de bush. Meteen ook gingen die oortjes van de rhino's heen en weer. O ja: vlak voor de walk werd ik nog even door Ruby de gids op de vingers getikt: had ik een wit t-shirt aan, en dat is een te felle/ongewone kleur op een walking safari. Of ik wel een neutraler shirt wilde aantrekken.

Ik ben wel blij dat Richard ook wasjes draait: gisteren kwamen we tijdens de walk uit in het moeras, en omdat we geen grote omweg konden maken koos Ruby voor een pad door het moeras: stappen op platgetreden stengels, maar die ondersteunden niet altijd dus we kwamen soppend terug.